Ontbijt aan mijn bureau. Er moeten nog wat dingen gedaan worden vandaag. Ik houd me bijna de hele ochtend bezig met zaken rondom de Facebook pagina en besloten groep van Look Good…Feel Better.
Romy komt me gezelschap houden en knutselt wat in haar planner. Stiekem jat ze de mooiste kaarten uit mijn Project Life collectie.
Deze week zit ook de vakantie van de salon er weer op. Time flies. Ik werk alvast wat nieuwe plannetjes uit.
De maaltijd. Alweer iets met sla.
Gezellig samen op de bank.
Mijn nachten waren iets te kort de afgelopen dagen. Koffie houdt me nu nog even wakker.
Want ik wil nog graag even kijken naar de eerste aflevering van I am Cait. Ik had geen hoge verwachtingen maar ik pink toch een traantje weg. Ik ben vooral onder de indruk van de moeder van Cait/Bruce die aangeeft best moeite te hebben met het feit dat haar zoon een dochter is geworden maar verteld dat er 2 momenten waren in haar leven dat ze super trots op haar kind was, namelijk toen hij zijn Olympische medaille won en toen zij zo veel moed toonde en werd wie ze eigenlijk was. Houden van je kind, no matter what…. Tot morgen.