Vorige week waren we de hele week in Nederland. Het was fijn dat we bij mijn ouders konden logeren, ook omdat ze op deze manier lekker veel tijd met Bibi door konden brengen. Het was een erg drukke week omdat we naast mijn ouders en Jeffrey en Romy natuurlijk ook zoveel mogelijk familie en vrienden wilden zien. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk foto’s te maken en of dat ook gelukt is zie je in mijn weekoverzicht hieronder.
Feitelijk heb ik nooit in het huidige huis van mijn ouders gewoond maar het voelt toch als een soort van thuiskomen hier. Mijn moeder heeft het deze week enorm gezellig met Bibi, samen lezen ze boekjes en worden er tekeningen gemaakt.
Voordat we vorige week naar Nederland vertrokken deden we nog een bod op een woning in Spanje. Een telefoontje van onze advocaat aldaar brengt ons helaas geen goed nieuws, het lijkt onmogelijk om een vergunning voor de verhuur van de gastenverblijven die bij het huis horen te krijgen en we zien dus van de koop af. Jammer want het was echt een prachtig huis op een prachtige locatie.
Veel tijd om te treuren is er niet want onze agenda stroomt al snel met afspraken met iedereen die we graag willen zien. Bibi komt bij vrienden binnen alsof ze er gisteren nog was en speelt gewoon direct weer met de kids. Volgende week viert ze haar 2e verjaardag en daarom krijgt ze deze week al veel cadeautjes. Samen met Britt pakt ze alles uit en Sebas laat haar de mooie kaart zien die ze erbij uitgezocht hebben.
Ome Johnny is ook blij Bibi weer te zien en samen met papa paradeert ze door het centrum van Stadskanaal. Hij zet haar ook in de auto die voor de Intertoys staat en na een kort ritje resulteert dat in dikke tranen omdat ze er nog helemaal niet uit wil. Om het goed te maken mag ze ook nog cadeautjes voor haar verjaardag uitzoeken in de winkel en met een microfoon en een blaffende hond komt ze weer naar buiten.
Samen bij de Jumbo boodschappen doen is nog leuker met een eigen kleine winkelwagen. Trots als een pauw is ze en ook nu is het weer janken als blijkt dat ze de wagen toch echt achter moet laten. Gelukkig biedt een koekje op de bank bij oma al snel troost. We halen boodschappen voor een feestelijk etentje met mijn ouders, Jeffrey, Romy en Max want Jeffrey en Romy vieren deze week hun 24e verjaardag! Ik kook ons traditionele kerstmenu want dat hebben we tenslotte in december niet met elkaar kunnen eten. Het is fijn de kinderen deze week weer ‘live’ te zien en te spreken, videobellen is geweldig maar dit is nog beter. We gaan met Jeff ook nog even naar zijn nieuwe huis, hij verhuisde vorige week van Ter Apel naar Emmen en heeft nu een ontzettend leuk appartement.
Aan het einde van de week ga ik nog naar het afscheid van een goede bekende. Ik golfde vroeger vaak met hem en eigenlijk ben ik dankzij hem ook gaan tennissen en leerde ik Eddy kennen. Hij overleed plotseling en we schrokken, net als iedereen die hem kende, heel erg van dit nieuws. Hij gaat zo ontzettend gemist worden en er worden deze week veel mooie herinneringen aan hem opgehaald. Zaterdag bereiden we ons langzamerhand weer voor op de terugreis naar huis. We lunchen nog even met Anneke en Yoest bij het Boschhuis in Ter Apel, onze oude en vertrouwde stek, en daarna spieken we even in de schuur bij ‘Een beetje meer’. Zij zijn druk met de laatste voorbereidingen voor het grote carnaval dat komend weekend in Ter Apel gevierd gaat worden en normaal gesproken mogen we natuurlijk niet zomaar die schuur binnenlopen. Wij vinden onszelf een uitzondering omdat we er toch niet bij kunnen zijn en zeggen iedereen die er is nog even gedag. Voel ik daar toch een klein beetje heimwee naar mijn oude woonplaats? Ik druk het snel weg en kom tot de conclusie dat ik me in Spanje inmiddels ook al heel erg thuis voel. Zondag vertrekken we weer richting het zuiden.