Week 52 – 2022

De laatste week van het jaar is weer aangebroken! Een rare week waarin ik het grootste gedeelte van de tijd alleen met Bibi was. Ik zag er van tevoren een beetje tegenop maar gelukkig vlogen de dagen voorbij. Kijk je weer mee?

Zondag was natuurlijk 1e kerstdag. Hier in Spanje viert men maar 1 kerstdag, wist je dat? John en Jeanette hadden ons een paar weken geleden al uitgenodigd en ik zou voor het dessert zorgen. Ik stond zondagmorgen daarom al vroeg in de keuken om een grote schaal aarbeientiramisu te bouwen. Toen we in de middag bij John en Jeanette aankwamen lagen er plots cadeautjes voor Bibi onder de kerstboom, zo lief!! Jessiah hielp haar met het uitpakken, ze kreeg een poppenbuggy met pop en een ontzettend leuk visspel van de kerstman.

Het weer is hier nog steeds heel aangenaam, we zaten tijdens kerst nog tot laat in de middag buiten en gingen pas naar binnen toen het tijd voor het diner was. Jeanette had de tafel super feestelijk gedekt en het eten was heerlijk.

We gingen ‘s avonds op tijd naar huis want Eddy moest de volgende ochtend al rond half 5 naar het vliegveld en Bibi en ik gingen hem brengen. Onze wekker stond daarom op 4 uur ‘s nachts. Zoals je vorige week kon lezen ging Eddy naar NL voor het afscheid van een goede vriend, erg verdrietig en naar. Bibi en ik waren rond 6 uur alweer thuis en kropen daarom nog even in bed. De rest van de dag deden we alleen nog wat boodschapjes en werd er vooral met de kerstcadeautjes gespeeld.

Dinsdag besloot ik na het middagdutje van Bibi naar La Zenia Boulevard te gaan, het winkelcentrum bij ons in de buurt. Ik wandelde er een rondje, kocht een trui en Bibi kon er nog lekker even op het glijbaantje spelen. Aan het einde van de dag keken we samen nog even tv en toen was het ineens alweer bedtijd.

Woensdag waren we wat actiever, Bibi ging spelen in het Side Street Cafe en ze kan daar nog niet echt helemaal alleen op de speeltoestellen dus speelde ik maar mee. Ik begon deze week ook weer aan wat oude bekende series op Netflix. Zo had ik nog steeds de laatste seizoenen van Chesapeake Shores en Virgin River nog niet gezien en die kon ik nu natuurlijk mooi even alleen kijken.

Donderdag was een lummeldag. Ik werkte een klein beetje en ondertussen vermaakte Bibi zich prima met het sleutelen aan haar auto en het inkleuren van Olaf.

Vrijdag vertrokken we aan het einde van de ochtend richting het vliegveld om Eddy weer op te halen. Omdat ik bang was dat ik te laat zou komen waren we er natuurlijk veel te vroeg en was er dus nog genoeg tijd om even een kop koffie te drinken. In het koffietentje hing deze leuke quote aan de muur. Mijn plan was om de hereniging van Bibi met haar papa te filmen maar daar kreeg ik de kans niet voor. Toen de deur openging en ze papa zag stond ze ook al voor hem. Ze heeft Eddy wel gemist, iedere dag ging ze wel een paar keer naar hem op zoek in huis en ze is dan ook duidelijk heel blij dat hij er weer is. Toen we ‘s avonds bij Muerde la Pasta gingen eten wilde ze haar pasta dan ook graag met hem delen.

En toen was het alweer zaterdag, de laatste dag van 2022. We deden rustig aan, haalden wat boodschapjes en maakten onze laatste wandeling van dit jaar langs het strand. We vierden de jaarwisseling samen op de bank, thuis en vlak voor 12 uur zette ik de druiven klaar. Volgens een Spaanse traditie hoor je om 12 uur 12 druiven te eten, bij iedere klokslag 1 en als het je lukt om ze allemaal te eten voordat de klok klaar is met slaan dan brengt je dat 12 maanden geluk en voorspoed. Iedere druif die niet opgegeten wordt betekent 1 maand minder geluk. Spanjaarden spoelen de druiven weg met Cava en ik hoorde net te laat dat ik er ook rood ondergoed bij had moeten dragen. Helaas was dat van mij gewoon zwart en of het iets uitmaakt weet ik natuurlijk niet, dat gaan we de komende tijd vanzelf merken.

Ik wens jullie allemaal een heel gelukkig en vooral gezond 2023 en tot volgende week!

No Comments Yet

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.