Onze eerste volle week in Spanje werd al direct een volle en drukke week, kijk je weer met me mee? Het appartement waarin we tijdelijk wonen is niet heel groot maar toch groot genoeg voor 2 volwassenen en een dreumes. We hebben een woonkamer met keuken, 3 slaapkamers en maar liefst 2 badkamers! Bibi en ik hebben natuurlijk de grootste daarvan geclaimd. Het uitzicht vanaf het balkon levert de hele dag door mooie plaatjes op.
Maandag krijgen we al direct een telefoontje van het transportbedrijf dat onze spullen naar Spanje gebracht heeft. De chauffeur staat nog geen 10 minuten daarna bij het appartement met alle spullen die we de komende tijd toch echt nodig zijn. De rest van onze huisraad uit Nederland gaat hier tijdelijk in opslag en daar zorgen zij ook voor. Bibi vindt de grote vrachtwagen reuze interessant en is de rest van de middag zoet met haar speelgoed dat ook meekwam.
Woensdag vier ik mijn verjaardag en dat doe ik op het strand. ‘s avonds nemen Eddy en Bibi me mee uit eten naar een restaurantje met een prachtig uitzicht, hoe mooi wil je het hebben?
En natuurlijk zijn we al flink aan het inburgeren hier. Zo zitten we niet voor 8 uur ‘s avonds aan tafel voor de warme maaltijd en maakte ik thuis ook al een soort van tapas buffetje voor ons. Daarbij mogen de albondigas natuurlijk niet ontbreken, gehaktballetjes in tomatensaus die ik op smaak breng met flink wat kruiden en knoflook.
Marijke, onze Finca coach, heeft al wat voorwerk gedaan en neemt ons deze week ook al mee naar een aantal finca’s waarvan ze denkt dat één ervan misschien geschikt is voor onze plannen. Er blijft inderdaad een kanshebber over, het eerste huis dat we bezichtigen vinden we erg mooi maar omdat er wel flink verbouwd moet worden besluiten we dat we op een later moment nog een keer terug gaan, samen met een aannemer, om na te gaan wat de kosten dan ongeveer gaan zijn.
Zaterdag rijden we richting Cartagena om een bezoek aan de Batteria de Castillitos te brengen. Het verdedigingsfort werd in de jaren ’30 gebouwd en wordt nu al lang niet meer gebruikt. Wel zijn er nog 2 ontzettend grote kanonnen te zien en is vooral het uitzicht naar de zee ver beneden je de moeite van een bezoek waard. De weg naar boven was trouwens een kleine uitdaging want deze is best smal en stijl maar we overleefden het.
De voetjes van Bibi groeien overigens ineens als kool, zaten haar oude sandaaltjes vorige week nog als gegoten, ineens zijn ze te klein. Daarom krijgt ze nieuwe, echte Spaanse met glitters. Cool! Tot volgende week, met hopelijk meer nieuws over de finca en de kosten voor de verbouwing.