Maandagmorgen is het zover, we lopen samen met de makelaar en de kopers van het huis een laatste rondje door ons lege huis en leveren de sleutels in bij de makelaar. Omdat de overdracht van het huis nog even op zich laat wachten hebben we de notaris een volmacht gegeven en hoeven we niet bij de overdracht aanwezig te zijn. Op de oprit nemen we afscheid van Romy en Max en ook Johnny, de broer van Eddy, komt nog langs. Daarna rijden we naar mijn ouders in Emmen waar Jeffrey ook is, daar zwaaien zij ons uit en begint onze lange autoreis naar Spanje. Onze eerste stop is in Thionville, de eerste dag rijden we dus nog niet zo ver.
Op dag 2 rijden we van Thionville naar Orange, een reis van zo’n 680 kilometer. We stoppen regelmatig en vinden het met een dreumes en een hondje op de achterbank ver genoeg. Uitrusten maar weer. Orange blijkt trouwens best een mooie stad te zijn, het hotel ligt direct langs de snelweg en het centrum is van daaruit gemakkelijk te voet te bereiken.
Zo lang we Bibi af en toe maar laten bewegen en haar vol blijven stoppen met eten en drinken is ze een tevreden meisje, haha!
En dan zijn we in Spanje en staat Barcelona al op de borden! We overnachten nog een keertje, onze reis eindigt woensdag in de Spaanse badplaats Oropesa del Mar, ergens tussen Tarragona en Valencia. Hier maakte ik geen foto’s want ik was wel een beetje klaar met de reis en had ontzettend veel zin in onze aankomst in Campoamor de volgende dag. Nog een dikke 300 kilometer te gaan. Marijke, onze finca coach, stond ons al op te wachten bij het appartementencomplex waar we tijdelijk gaan wonen en zoals je ziet was Bibi ook erg blij dat ze er eindelijk was.
Donderdagavond verkenden we de buurt al direct een beetje en genoten we vanaf het balkon van het uitzicht. In de verte de zee…
Vrijdag kwam de man met de hamer, jeetje, wat was ik moe zeg! Ik heb er maar aan toegegeven en een middagdutje gedaan en dat maakte dat ik die dag toch ook nog wel wat artikelen voor de krant heb kunnen schrijven. Met een heerlijk uitzicht en vooruitzicht want ik sloot de dag uiteindelijk af met een dipje in het zwembad, wat een straf!
Tot volgende week!