Deze week was ik vooral druk met de voorbereidingen voor het Womens Weekend dat aan het einde van de week begon. Super spannend omdat het voor mij de eerste keer was dat ik iets voor een groep organiseerde.
Goedemorgen maandagmorgen. Het is de laatste week van de schoolvakantie voor Bibi. Volgende week mag ze eindelijk, na 12 weken zomervakantie, voor het eerst naar de basisschool. Het einde van de zomer is nu echt in zicht.
In Ter Apel begint het jaarlijkse Monnikentoernooi op onze oude tennisvereniging en Eddy en ik sturen de deelnemers ff een duimpje om ze succes en veel plezier te wensen.
Woensdag haal ik de eerste 2 deelneemsters aan het Womens Weekend al van het vliegveld. Zij wilden graag een extra lang weekend in La Romana en dat was natuurlijk geen probleem. Vrijdag kwamen de andere 2 dames aan en vrijdagavond begon het weekend met een echte Spaanse paella gemaakt door onze buurvrouw Puri. De pan ging bijna helemaal leeg dus ik denk dat ‘ie lekker was!
Zaterdag vertrokken we na het ontbijt naar Alicante voor een stadswandeling. we begonnen bij de haven en liepen richting Casa Carbonell, één van de meest opvallende gebouwen in de stad.
Daarna door naar het gemeentehuis van Alicante. Normaal gesproken is de hal van het gemeentehuis op zaterdag niet toegankelijk maar omdat er een huwelijk was mochten we toch even naar binnen.
In de hal vind je het Cota Cero bord. In Nederland kennen we het NAP, het normaal Amsterdams Peil, en in Spanje is dat het Cota Cero in Alicante. Eigenlijk ligt het nulpunt hier in de haven, het bord in het gemeentehuis hangt feitelijk op 3,4 meter boven dit nulpunt.
Naast de trap vind je ook een beeld van Johannes de Doper, in 1973 gemaakt door Salvador Dali.
Daarna liepen we door naar de markthal waar we de dames hun ogen uitkeken. We vroegen ons wel af wie er nu in vredesnaam een schapenhoofd koopt en wat je daarvan dan op wilt eten…
De paddenstoelenstraat mocht natuurlijk ook niet overgeslagen worden. Vroeger een straat waar je als toerist liever niet kwam, tegenwoordig een grote trekpleister.
We lunchten in de stad bij Santa Gloria, aan het Plaza portal de Elche. Een echte aanrader want de broodjes en wraps waren geweldig!
’s avonds, terug bij Casa la Rambla, stak Eddy de bbq voor ons aan en werd er dus ook voor ons gekookt. Topavond!
Zondag gingen we aan de wijn bij de bodega in Pinoso. De regio staat bekend vanwege de grote wijnproductie en dat trekt natuurlijk ook veel wijnliefhebbers aan. Ik boekte deze wijnproeverij al in april, alle andere bodega’s in de omgeving waren toen al volgeboekt. Bizar.
We begonnen met een tour en uitleg over de productie van de wijnen. Erg interessant en leuk om te zien.
En toen begon het echte werk, het proeven van de wijnen. Er werden ook kleine hapjes bij geserveerd en we mochten maar liefst 4 wijnen proeven. Ik moest de dames natuurlijk weer veilig naar Casa la Rambla terugbrengen dus ik nipte maar een beetje mee. De volgende keer neem ik Eddy mee als chauffeur, die drinkt toch geen wijn.
De dames vonden de tour en wijnproeverij trouwens super, de bodega in Pinoso is dus ook een aanrader als je van wijn houdt en in de buurt bent.
Zondagavond was tapasavond bij Victor in het dorp. Nu staat er 1 gerecht op de kaart die ik nog nooit besteld heb en dat zijn de caracoles, slakken…
2 dames durfden het wel en zij keurden ze goed. Brrr…
We kletsen die zondagavond nog wat na en gingen redelijk op tijd ons bed in. Maandagmorgen bracht ik de dames alweer op tijd naar het vliegveld voor vertrek, het weekend is voorbij gevlogen!
Het Womens Weekend was dus een succes en ik zal het zeker nog een keertje gaan herhalen, I’ll keep you posted!