Dit weekoverzicht is eigenlijk geen weekoverzicht maar een overzicht van een aantal dagen die vielen in week 18 en 19. Opeens had ik, door wat gedoe in mijn privéleven waar ik in een volgende post op terugkom, grote behoefte om er even tussenuit te gaan. We boekten een hotel in Braunschweig, een leuke stad aan de rand van het Harzgebergte in Duitsland.
Het werd Hotel Vienna House Easy. Het hotel beschikt o.a over 176 kamers, tennis- en squashbanen en een gezellige sportsbar.
Het ontbijt is er erg fijn en inbegrepen in de kamerprijs.
Ontbijten deden we rijkelijk laat, alle andere gasten waren al lang op pad.
Braunschweig telt iets minder dan 250.000 inwoners en het oudste openbare museum van Duitsland is er gevestigd. In het
Herzog Anton Ulrich-Museum zijn o.a. schilderijen van Rubens en Rembrandt te zien.
Ze schenken er in ieder geval lekker bier.
We rijden naar de andere kant van het Harzgebergte, naar Nordhausen. Daar ligt Kamp Dora waar in de 2e wereldoorlog V1 en V2 raketten gebouwd werden en waar veel gevangenen de dood vonden. Meer dan 20 jaar geleden was ik hier ook al eens en ook nu ben ik weer onder de indruk.
We bezoeken het museum dat op het terrein ligt en daarna gaan we onder begeleiding van een gids de tunnels in de berg binnen. In deze tunnels werden de raketten gebouwd. Het is er koud en donker.
Aan het einde van de oorlog blies men de boel op maar niet alles werd verwoest. Hier zie je nog een restant van wat de toiletruimte was.
Her en der verspreid achtergebleven onderdelen van de raketten.
Na afloop van de ondergrondse rondleiding lopen we naar het voormalige crematorium. We zijn stil….dit mag nooit meer gebeuren.
Aan het einde van de dag maken we nog een wandeling door de stad en lopen we langs het happy Rizzi house, het meest vrolijke pand van Braunschweig. Ontworpen door de Amerikaanse James Rizzi en tegenwoordig in gebruik als hoofdkantoor van kledingketen NewYorker.
In het tentje waar we die avond eten schenken ze dit lekkere biertje ook.
De volgende ochtend vertrekken we na het ontbijt naar Wolfenbuttel want ik heb een afspraak gemaakt bij Jägermeister. We krijgen er een ruim 2 uur durende rondleiding door het bedrijf. Helaas mocht ik helemaal niets fotograferen want men is bang dat ik het geheime recept op internet zal gaan delen. Wel krijgen we een flesje van het heerlijke spul mee naar huis.
Tijd voor de lunch. We moeten beide wel lachen om de grootte van de taartpunten hier. Hij ziet er op de foto niet echt mega uit maar neem van mij aan dat dit een hele maaltijd was. We zitten in een café en naast ons zit een oude mevrouw die ons vraagt waarom we zo moeten lachen. Ik leg haar uit dat de taartpunten in Nederland over het algemeen wel iets kleiner zijn.
We compenseren de taart met een flinke wandeling. Hier zijn we in het kleine Venetië van Wolfenbuttel.
“Ga je eigen weg en laat de mensen praten”. Past wel in mijn straatje.
Tripadvisor zegt dat we lekker kunnen eten bij Mutter Habenicht in Braunschweig. Omdat het kleine restaurantje gisteravond helemaal vol was proberen we het vanavond weer. Ik bestel een simpele kipschnitzel met frites maar hij is erg mals en lekker!
Dit tentje dus, piepklein en ingeklemt tussen de hoge panden ernaast.
Onderweg terug naar het hotel komen we langs deze Konditorei. Helaas heb ik zoveel gegeten dat een toetje niet meer past.
En veel te snel zit het er alweer op. We hebben een paar dagen lekker rustig gedaan, veel en lang geslapen, een beetje gewandeld en lekker gegeten. Ik kan weer even vooruit!