De dag waarop Jeffrey nog steeds niet opknapt en een ander soort antibiotica krijgt.
Ik verricht eerst wat achterstallig plogwerk. Het maken van een plog kost niet veel tijd maar deze week was ik ’s avonds echt veel te moe om er aandacht aan te besteden.
Een snelle simpele lunch.
En daarna snel door naar de salon.
Paar uurtjes werken.
Bij thuiskomst draai ik voor het eerst sinds maanden aan de knop van de thermostaat. Wat is het kil buiten zeg.
Vanavond moet er ook nog even getennist worden. We moeten wel wachten vanwege de regen en uiteindelijk spelen we de wedstrijd binnen.
We verliezen. Bah.
Direct na de wedstrijd haast ik me naar huis. Jeffrey knapt nog niet echt op een heeft voor de derde opeenvolgende avond hoge koorts. Ik maak me zorgen en bel toch maar even met de huisartsenpost. De arts komt en schrijft nog weer andere medicijnen voor. Ik kan niets anders doen dan hem pamperen met paracetamol, drinken en ijsjes want eten lukt al een paar dagen bijna niet. Bah. Tot morgen.