Ik had jullie nog een verslag beloofd van onze 2e week vakantie in Italie. Bij deze. Van het Comomeer reizen we naar het mooie Toscane. Hier verblijven we een week in Casa Betania, een klein hotel net buiten het centrum van Pisa. Van hieruit gaan we deze streek verkennen.
Uit verhalen van anderen begreep ik dat Pisa, behalve de scheve toren, niet heel erg aantrekkelijk is maar ik denk daar anders over. Pisa heeft ontzettend veel lekkere restaurantjes, een mooie winkelstraat en ook ’s avonds is er genoeg vertier in de stad.
Lucca heeft mijn hart gestolen. Ondanks de bekeuring die we er krijgen voor fout parkeren vind ik het er prachtig. Bloedheet is het maar gelukkig bieden de nauwe steegjes voldoende schaduw. Beroemd is de toren met bomen. De tuin op het dak van de toren is ooit aangelegd door de familie Guinigi.
Qua drukte valt het mee tijdens ons bezoek. We slenteren door de stad, eten Italiaans ijs en we weten nu al dat dit niet het laatste bezoek aan dit mooie land zal zijn.
De volgende dag rijden we de bergen in. Via een smal en steil weggetje gaan we hoger en hoger. Het levert mijn lief flink wat zweet op want tegenliggers zorgen steeds voor een dillema. Wij achteruit of zij. Uiteindelijk brengt het weggetje ons naar de Grotta del Vento. Vertaald in het Nederlands betekent dit de grot van de wind. Het is de grootst toegankelijke grot van Europa en het verschil in luchtdruk zorgt voor een constante harde wind in de grot. Het is er slechts 10 graden en die temperatuur is best welkom na de warme rit naar boven. Samen met een gids worden we gedurende een uur rond geleid. Overigens kun je ook kiezen voor een tour van 2 of 3 uur maar wij vinden een uurtje genoeg. Gelukkig gaat er na binnenkomst een grote deur achter ons dicht die ervoor zorgt dat we de wind niet voelen.
Nog zo’n mooie stad. Sienna. Nadat we de auto in een moderne parkeergarage hebben achtergelaten is bij buitenkomst dit ons uitzicht. Best bijzonder als je er even over nadenkt. Van de moderne tijd in een paar stappen honderden jaren terug.
Piazza del Campo. Waar nog maar een paar dagen geleden de paarden over het plein raasden. 2x per jaar worden hier paardenraces gehouden waarbij verschillende wijken van de stad tegen elkaar strijden.
De dom. Compleet opgebouwd uit wit en zwart marmer. Dat zijn flink veel aanrechtbladen bij elkaar. In de dom zijn beelden te zien van o.a Michelangelo en Donatello maar de indrukwekkend mozaïekvloer wel het meest indrukwekkend. Deze vloer is in verband met angst voor slijtage niet het hele jaar door te zien en vooraf even checken levert je geen teleurstelling op.
We zoeken een restaurantje net buiten het drukke centrum op en ik bestel er toast met verschillende soorten beleg. Die creme met bruine stukjes erin blijkt het allerlekkerst en ik vind het jammer dat het er maar 2 zijn. Ik kan de smaak niet direct thuisbrengen en als ik het aan de serveerster vraag blijkt het mascarpone met paddenstoelen en truffel te zijn. Ook haar favoriet zegt ze en ze biedt me aan om me er nog meer van te brengen. Ik krijg dus nog een bordje vol toast met alleen maar dat beleg en hoef er geen cent extra voor te betalen. Lief!
Vinci is de geboorteplaats van, natuurlijk, Leonardo Da Vinci. Hier bevindt zich ook het Da Vinci museum waar vrijwel al zijn uitvindingen en bedenksels tentoongesteld worden. Erg interessant want ik wist bijvoorbeeld niet dat hij waarschijnlijk zelfs als eerste iets bedacht dat op een fiets leek.
En nog steeds is het enorm warm. Het dwingt ons regelmatig een terrasje te pakken om een verkoelend drankje te bestellen maar dat vinden we natuurlijk niet vervelend.
Omdat we dit nog niet gedaan hadden besluiten we ook maar eens een dagje niets te doen en het strand op te zoeken. Vanuit Pisa zijn we binnen een kwartiertje aan zee en voor 10 euro huren we 2 ligbedjes met parasol. Liggen en niets doen. Ik ben er niet zo goed in maar voor een dagje vind ik het prima.
Terwijl we op het strand liggen zegt mijn lief ineens dat we nog helemaal niet bij de scheve toren geweest zijn. Ik zou het best een stunt vinden als we thuiskomen en moeten melden dat we die niet gezien hebben. We nemen op de weg terug naar het hotel toch maar een korte omweg voor de toren en dat blijkt een goede zet want aan het einde van de dag zijn de meeste toeristen alweer verdwenen.
Best een klein ding eigenlijk. We zitten op een bankje en eten ijs. Alweer Italiaans ijs.
Florence stond ook nog op het lijstje. De Ponte Vecchia waren we hier al overgestoken maar ik maakte op de brug geen foto’s. Op de brug vind je veel juwelierszaken en ook is het er stinkend druk. Snel naar de overkant om een iets rustigere straat in te lopen dus. De uitgestalde sieraden en horloges zijn er toch te duur.
Ook hier weer een mooie dom gebouwd met marmer. In Florence hebben we wat rondgelopen en alhoewel deze foto anders doet vermoeden was het in de hele stad ongekend druk. En warm. Zo warm dat ik er na een uur flinke hoofdpijn van had. Florence was voor mij dus geen hoogtepunt.
Behalve dan de Mercato Centrale die we kort voordat we de stad verlaten nog bezoeken. Hier bezoek je beneden de markt waar groente, vlees en vis te koop is en op de 1e etage vind je een foodcourt waar je de heerlijkste gerechten kunt eten.
Truffel!
Deze markthal werd al in 1874 gebouwd en men gebruikte voor die tijd al hypermoderne bouwmaterialen zoals metaal, glas en gietijzer. Helaas is er op de dag dat wij er zijn beneden geen martk maar alle heerlijke eettentjes zijn ook een lust voor het oog.
We sluiten onze vakantie af met weer een dagje strand. Lekker luieren in het zand. Ook hier huren we voor 1 dag ligbedjes en bewegen we even niet zo heel veel. Met als gevolg dat we ’s avonds beide ietwat aangebrand blijken te zijn. Hebben we toch nog een kleurtje opgedaan tijdens deze weken.
Onze terugreis via Zwitserland en Duitsland. We liepen wat vertraging op door file voor de Gotthardtunnel en een autobrand bij Frankfurt maar uiteindelijk reden we na ruim 17 uur reizen rond half 3 in de nacht onze oprit op. Het zit er weer op….weer een jaar wachten tot de volgende zomervakantie.