Vanmorgen ging onze wekker iets later dan 6 uur omdat het lesrooster aangepast is voor vandaag. Ze vertrekt om 9 uur richting Groningen. Fijn.
Ik verricht nog wat administratief werk.
In een aangepaste outfit naar de salon. Het weer is echt herfstig dus trek ik iets vrolijks aan.
Eerst koffie.
En bijpraten met de locals. Vandaag is dat onder andere met een hele aardige meneer die binnenkort zijn 90e levensjaar aantikt. Natuurlijk praat hij over vroeger maar dat is eigenlijk best interessant.
Wist je trouwens dat Aldi tegenwoordig deze kokosolie verkoopt? Ik heb hem natuurlijk gekocht en hij bevalt prima.
Ai, Romy is op dit moment in de stad en haar school ligt direct naast de Euroborg, het FC Groningen stadion. Soms gaat ze na de lessen nog de stad in maar ik hoop dat ze dat vandaag niet zal doen.
Ondertussen heb ik al een appje gehad dat ze al in de bus zit en nog leeft. Gelukkig maar.
Thuisgekomen doet ze haar verhaal, de bus moest over de Grote Markt en daar zag het zwart van politie, ME en ambulances en natuurlijk ook supporters. Best een hele belevenis geloof ik, maar ik ben blij dat ze veilig thuis is. Voetbal is hartstikke leuk maar die enorme sukkels hadden ze vanmiddag in de Poelestraat in een bus moeten drijven en linea recta terug op het vliegtuig naar Marseille moeten zetten. Welterusten.