We staan vroeg op, eten snel ons ontbijt en checken uit want we hebben een bezoek aan Versailles gepland. Daar moet je vroeg naartoe is het advies, blijkbaar waren we toch niet vroeg genoeg want de rij is lang. Een tip: kaarten kun je vooraf, online, aanschaffen. Als je dit niet doet moet je 2x in de rij. Wij hebben nog geen kaarten dus mijn lief staat in de rij voor de entree en ik ga naar de andere rij voor de kaarten. Er zijn ticketautomaten (pin of creditcard) waarvan bijna niemand gebruik blijkt te maken, hierdoor ben ik snel klaar, in tegenstelling tot de mensen die cash willen betalen.
Na ongeveer een uurtje wachten mogen we naar binnen.
Samen met nog duizenden anderen. Het is schuifelen door het kasteel.
Ik ben er redelijk snel klaar mee. Het kasteel is prachtig hoor maar ik hou niet zo van die drukte om me heen. Met mijn 1 meter 60 zie ik al snel alleen maar ruggen.
Laduree. Beroemd van de Macarons. Ik kocht ze in Parijs niet maar twijfel nu. Zal ik toch maar een doosje meenemen?
Ik doe het niet. 16 euro voor 8 minikoekjes is toch best een hoop geld.
In de tuinen is het gelukkig een heel stuk rustiger.
En ergens komen we tussen de bomen een fijn terrasje tegen. Ik bestel koffie met allerlei zoetigheden. Onder andere macarons.
Versailles is groots. Helaas gooit mijn pijnlijke voet na 7 kilometer lopen nu echt roet in het eten. Het lukt me niet meer om nog verder de tuinen te verkennen. Jammer. Nu is onze korte vakantie echt afgelopen.
Op de reis naar huis toe na dan. We rijden lekker rustig aan terug richting Nederland. Onderweg eten we nog even wat en nadat ik Sjors bij opa en oma heb opgepikt komen we thuis. Jeffrey en Romy zijn ook net terug na hun vakantie met hun vader in Spanje en dus zijn we weer compleet. Laat de vakantie dan nu maar afgelopen zijn. Of liever toch niet.