Het is een vroegertje vandaag, onze wekker gaat om 6 uur.
Ik moet op pad. Gelukkig hoef ik niet heel erg vroeg de weg op en ontloop ik de horror ochtendspits van vandaag. Lekker rustig op de weg in het Noorden.
Dit is niet zo’n goed idee. Ik nam me voor er maar een paar van te eten maar eenmaal onderweg blijkt dat voornemen snel te sneuvelen. Wist je dat je snel misselijk kunt worden van drop? Ik wel.
Aangekomen in Ede zijn de oncologiedagen van de V&VN al begonnen. Mijn collega is er al, gelukkig stond zij vooraan in de rij vanuit Den Bosch vanmorgen.
Look Good Feel Betta. Yo.
De stand op de infomarkt. We kleuren mooi bij het licht van het interieur.
Water en koffie slepen ons door de dag.
De hele dag door zijn er lezingen en workshops voor de oncologieverpleegkundigen. We zien en spreken veel bekende gezichten vanuit ziekenhuizen door het hele land.
Onze nieuwe patiëntenfolder is er! We zijn er blij mee en ze vinden gretig aftrek onder de bezoekers.
Rond 5 uur zit het er voor mij op hier, ik verlaat de Reehorst weer. Morgen zijn mijn collega’s er de hele dag.
En het geluk van vanmorgen heb ik vanavond niet. Ik wist het natuurlijk wel. Bijna 3 uur ben ik onderweg van Ede terug naar het Noorden.
En eenmaal thuis kan ik niets anders meer doen dan dit.
Al snel gevolgd door een duik in mijn bed. Dit is het huidige uitzicht omdat de gordijnen nog niet hangen. Ik neem me voor wat haast achter deze klus te zetten want ik vind het niks.